شب نیمه شعبان؛
شب احیاء؛
شب دعا برای امام زمان (عج)

این زن  دیده ‌بان لشکر بود

فاطمه‌ سادات نواب‌صفوی، از زنان حاضر در دوران دفاع مقدس بود که فعالیت‌های مختلف در عرصه دفاع مقدس انجام داد از عکس‌برداری و خبرنگاری گرفته تا ‌ فعالیت‌ چریکی، دیده‌بانی، امداد و نجات. او فرزند شهید سید‌مجتبی نواب‌صفوی از مبارزان جمعیت فداییان اسلام است که در عملیات آزادسازی خرمشهر در سال 61 به عنوان تنها زن رزمنده دوشادوش مردان به مبارزه پرداخت.

زمان شهادت پدر 5 سال داشت و به علت مخالفت پدر با رژیم شاه تا این زمان فاقد شناسنامه بود. سال‌ها بعد مادرش منیره سادات با نام خانوادگی میرلوحی برای وی شناسنامه گرفت و او توانست به مدرسه برود. فاطمه سادات پس از اخذ مدرک دیپلم با فرزند عمه مادرش سیدابوالحسن فاضل‌رضوی ازدواج کرد و به دلیل مخالفت همسرش با رژیم شاه در همان سال‌ اول تأهل به روستای بافتان از توابع شهرستان زاهدان تبعید شدند.

آن‌ها بعد از چند سال زندگی در روستا و آموزش به کودکان روستایی بر اثر بیماری فاطمه سادات به مالاریا به مشهد آمدند و پس از بهبود به یکی از روستاهای جهرم از توابع استان فارس رفتند. ایشان بعد از پایان دوران تبعید، همراه با همسرش به تهران آمد و پس از چندی به دلیل مخالفت رژیم با ورود وی به دانشگاه، برای ادامه تحصیل عزم هجرت به خارج از کشور کرد. فاطمه سادات در رشته‌ مهندسی کامپیوتر و سیدابوالحسن در رشته‌ مهندسی ماشین‌آلات صنعتی از آمریکا فارغ‌التحصیل شدند.

...

او سال 57 همراه با دختر کوچکش ام‌ هانی به ایران بازگشت. دو سال بعد همسر وی در منطقه کردستان به شهادت رسید و فاطمه در کنار رزمندگان انقلاب به مبارزه با رژیم غاصب بعثی پرداخت و در عملیات آزادسازی خرمشهر به عنوان تنها زن مبارز شرکت کرد. وی در این عملیات دیده‌بان بود و به گفته همرزمانش با اطلاعات دقیقی که از موقعیت‌ها می‌داد کمک شایان توجهی می‌کرد. صحنه‌های بسیاری از جنگ در فریم‌های عکس او جاوید شد و او پیام همرزمانش را به رسم امانت به گوش جهانیان رساند.

از سوابق اجرایی و هنری او برگزاری چندین دوره نمایشگاه‌های عکس از حماسه 8 ساله دفاع مقدس همراه با زیرنویس‌های مربوط به هر عکس در کشورهای سوریه، ترکیه، مصر، اردن، لبنان، انگلستان و ایالات متحده آمریکا و تالیف چندین مقاله که بنا بر طرح در مجامع بین‌المللی، سندیت آن‌ها با عکس‌هایی که به پیوستشان بوده مورد استقبال بیشتری قرار گرفت. وی همچنین در لیبی، عربستان،‌ کشمیر، کوزوو و لبنان عکاسی کرد و بارها در لبنان در خطوط جنگی اسرائیل و لبنان عکس‌های زیادی را به ثبت رساند. او بعد از جنگ مدیریت موسسه فرهنگی شهید نواب‌صفوی را عهده‌دار شد.

مرضیه حدیدچی در  1318 در شهر همدان و در خانواده ای مذهبی و فرهنگی متولد و رشد و نمو کرد. تحصیلات خود را از مکتب خانه آغاز کرد و از معلومات پدرش در یادگیری قرآن و نهج البلاغه بهره فراوان برد.

در 1333 با محمد حسن دباغ ازدواج کرد. این ازدواج سرآغاز تحولات زندگی وی محسوب می شود. در آغازین روزهای زندگی مشترک به تبعیت از همسرش به تهران مراجعت کرد. در تهران توانست تحصیلات علوم دینی خود را تا سطح (شرح لمعه) ادامه دهد و از محضر استادانی چون مرحوم حاج آقا کمال مرتضوی، حاج شیخ علی خوانساری، شهید آيت الله محمدرضا سعیدی و شهید سید مجتبی صالحی خوانساری استفاده کند. دباغ در حالی به تحصیل ادامه می داد و به فعالیت های سیاسی مبادرت داشت که مادر هشت فرزند بود. فعالیت ها و حرکت های سیاسی خانم دباغ با پخش و توزیع اعلامیه در سال های 41-40 آغاز می شود و با ورود به تشکیلات تحت هدایت شهید سعیدی در تهران شدت می یابد. همچنین در این دوره با دانشجویان مبارز دانشگاه های تهران، شهید بهشتی، صنعتی شریف و علم و صنعت همکاری و تعامل داشته است.

خانم حدیدچی پس از شهادت آیت الله سعیدی در1349 به مبارزه و تبلیغ خود علیه رژیم شاه شدت می بخشد و سرانجام در1352 توسط ساواک دستگیر می شود. در کمیته مشترک به همراه دخترش شدیدترین شکنجه ها را تحمل کرده به سختی بیمار می شود و در زمانی که امیدی به زنده ماندنش نیست از زندان آزاد می شود، در حالی که دخترش (رضوانه) همچنان در زندان می ماند.

...

خانم دباغ پس از آزادی تحت عمل جراحی قرارمی گیرد و از مرگ نجات می یابد و پس از چند ماه دوباره دستگیر و زندانی می شود. در این دوره از زندان به تقابل ایدئوژیک با گروه های مارکسیستی بر می خیزد و زنان مسلمان زندانی را پیرامون خود جمع می کند. دباغ در1353 برای ادامه مبارزاتش به خارج از کشور می رود و تا پیروزی انقلاب اسلامی در هجرت به سر می برد.

وی در پایگاه های نظامی واقع در مرز لبنان و سوریه آموزش های رزمی و چریکی را طی کرد. با گروه روحانیت مبارز خارج از کشور زیر نظر شهید محمد منتظری فعالیت می کرد. پایگاه و مرکز فعالیت این گروه در لبنان و سوریه بود و خانم دباغ به سبب ماموریت ها و برنامه های گروه به کشورهای مختلفی از جمله عربستان، انگلیس، فرانسه و عراق تردد داشت. در بسیاری از حرکت ها و فعالیت های مبارزان در خارج از کشور راهپیمایی ها، تظاهرات و اعتصابات شرکت فعال داشت.

دباغ پس از هجرت امام به پاریس در سال1357 به خیل یاران ایشان پیوست و وظایف اندرونی بیت امام را به عهده گرفت و لحظاتی گرانمایه را برای خود رقم زد.

مرضیه حدیدچی در خارج از کشور با عناوین خواهر دباغ، خواهر زینت احمدی نیلی و خواهر طاهره شناخته می شد. اکنون عنوان طاهره دباغ برای او به یادگار مانده است.

طاهره دباغ پس از پیروزی انقلاب اسلامی به کشور بازگشت و در مصدر بسیاری از امور از جمله فرماندهی سپاه همدان و مسئولیت بسیج خواهران قرارگرفت، و سه دوره نماینده مردم تهران و همدان در مجلس شورای اسلامی بود. علاوه بر آن در دانشگاه علم و صنعت ایران و مدرسه عالی شهید مطهری به تدریس پرداخته  و نیز قائم مقام جمعیت زنان جمهوری اسلامی  بوده است.

مرضیه دباغ در تاریخ 27 آبان ماه سال جاری در سن 78 سالگی در بیمارستان خاتم الانبیاء(ص) درگذشت.

شهيده بنت الهدي صدر، فرزند علامه سيد حيدر صدر و خواهر شهيد آيت الله سيد محمد باقر صدر است. مادرش فرزند شيخ عبدالحسين آل ياسين از عالمان بزرگ زمانه خود به شمار مي آمد. بنت الهدي خواندن و نوشتن را در خانه از مادرش آموخت. مادرش هميشه ذکاوت و استعداد تعليم و تعلم او را مي ستود و مي گفت: هر چيزي که به او ياد مي دهم فراموش نمي کند. وي تحصيلات عالي خود را در زمينه ادبيات، اصول فقه و علم حديث، در نجف اشرف و نزد برادرانش، سيد اسماعيل و سيد محمد باقر، فراگرفت و با مطالعه در مباحث فقهي، اخلاقي و تفسير، به درجه اجتهاد نائل آمد.

بنت الهدي با سلاح علم و قلم براي هدايت زنان عراق تلاش جديدي آغاز کرد و پرچمدار حرکت اسلامي بانوان در عراق شد. مقالات او در مجله الاضواء، که توسط جمعي از علماي نجف اشرف منتشر مي گرديد. در آن دوران گوشه اي از اين ابعاد را منعکس مي کرد. وي همچنين با تحت نظر گرفتن مدارس مختلف در شهرهاي کاظمين و بغداد در تربيت دختران مسلمان، نقش به سزايي داشت.

يکي از خواهران مجاهد عراقي مي گويد: بنت الهدي، آگاهي را در ميان زنان بالا برد، حجاب را رواج داد و باعث شد تا ديدگاه هاي جامعه درباره زن و ديدگاه هاي زنان درباره اسلام تغيير کند. در ماه رجب سال 1399 هجري قمري، شهيد آيت الله صدر توسط رژيم عراق دستگير شد، هنگام دستگيري برادر، بنت الهدي تا خيابان اصلي جلو آمد و تصميم گرفت همراه برادر سوار شود، ولي ماموران اجازه ندادند. او به راننده حامل آقاي صدر گفت: بالاخره روزي تو بيدار مي شوي و از اين کار خود پشيمان مي گردي و در همان مکان فرياد برآورد و سخنراني عجيبي کرد.

...

سپس رو به برادر کرد و گفت: من برنمي گردم. مي خواهم مانند حضرت زينب (سلام الله عليها) که برادرش حسين (عليه السلام) را همراهي کرد، همراه تو باشم. تا اتومبيل حامل برادر ایستاده بود ملازم و مراقب بود. اما وقتی حرکت کرد با تکبیرهای رعدآسای خویش، قلب دشمنان را به لرزه درآورد و بعد به سمت حرم مطهر امیرالمومنین حرکت کرد و دوباره در آنجا سخنانی ایراد کرد و مردم را به گریه واداشت.

بالاخره حرکات قدرتمندانه بنت الهدی، برادر را از زندان آزاد کرد؛ ولی طولی نکشید که دیگر بار در بیستم جمادی الاولی سال 1400 هجری قمری، بنت الهدی و برادرش، آیت الله سید محمد باقر صدر، توسط عمال رژیم خونخوار عراق دستگیر شدند و دژخیمان بعثی، آنها را با شدیدترین شکنجه ها، تهدید کردند. خشونت و فشار مزدوران در وجود بنت الهدی اثری نگذاشت او همچنان راست قامت در برابر آنان ایستادگی کرد. رژیم از صبر بنت الهدی عصبانی شد و وی را در روز 23 جمادی الاولی – سه روز بعد از دستگیری – به شهادت رساند.

حضرت امام خمينى (ره) به مناسبت شهادت آيت الله سيد محمد باقر صدر و خواهرش ، در 2 ارديبهشت 1359(ه.ش) ضمن ارسال پيامى فرمودند: شهادت ارثى است كه امثال اين شخصيت هاى عزيز از مواليان خود برده اند و جنايت و ستمكارى نيز ارثى است كه امثال اين جنايتكاران تاريخ از اسلاف ستم پيشه خود مى برند.

شهادت اين بزرگواران كه عمرى را به مجاهدت در راه اهداف اسلام گذرانده اند به دست اشخاص جنايتكارى كه عمرى به خونخوارى و ستم پيشگى گذرانده اند عجيب نيست ، عجب آن است كه مجاهدان راه حق در بستر بميرند و ستمگران جنايت پيشه ، دست خبيث خود را به خون آنان آغشته نكنند. عجيب نيست كه مرحوم صدر و همشيره مظلومه اش به شهادت نائل شوند.

عجيب آن است كه ملتهاى مظلوم و خصوصا ملت شريف عراق و عشاير دجله و فرات و جوانان غيور دانشگاهها و ساير جوانان عزيز عراق از كنار اين مصيبت بزرگ كه به اسلام و اهل بيت رسول الله (صلى الله عليه واله) وارد مى شود بى تفاوت بگذرند و به حزب ملعون بعث فرصت دهند كه مفاخر آنان را يكى پس از ديگرى مظلومانه شهيد كنند… آیت الله العظمی نوری همدانی با تأکید بر شخصیت برجسته شهیده بنت الهدی صدر و نقش او در بیداری زنان عراق گفتند او با سلاح علم و قلم برای هدایت زنان عراق تلاش جدی را آغاز نمود و پرچمدار حرکت اسلامی بانوان در آن کشور بود و پس از دستگیری شهید آیت الله سید محمد باقر صدر، با سخنان پرشور خود مردم را به قیام فراخواند و حرکتی انقلابی را در عراق پی ریزی نمود.