همه شب در انتظارت ، به لبم بُوَد نوایی
چه شود تو را ببینم ؟ چه شود اگر بیایی ؟
به خدا نشسته ام من ، به امید یک نگاهت
شود این دعا اجابت ، تو اگر نظر نمایی
شب قدر بی وصالت ، سحری ندارد آقا
شده ام مریض رویت ، تو به درد من دوایی
منم آن عاصی مسکین، که نشسته ام به سویت
تو گناه من ببخشا ، که فقط تو باوفایی
همه آرزوی مردم شده خانه ی خداوند
کعبه ام کعبه ی رویت ، که تو مروه و صفایی
قَسَمَت دهم به آن دم ، که میان کوچه مادر
به ره ولای حیدر ، شده اولین فدایی
تویی زائر اباالفضل ، به کنار کف العباس
برسان سلام ما را ، به شهید کربلایی
شده ام گدای کویت ، منم آن (اسیر) رویت
دو جهان بسته به مویت ، تو غریب آشنایی
حمید رمی